Eerst is het oordeelloos zien. Aanwezig aanschouwen van uiterlijke met innerlijke wereld buiten de dualiteit.
Bereidheid geraakt te worden in het hart dat verbonden is met de wereld. Je hart is het innerlijk compas, de verbondenheid met de Bron in je zelf. Vanuit je geraaktheid vloeit voort je handelen in de wereld. Door zo in het leven te staan of intentie hebt om zo in het leven te staan, dan dient in je zelf een liefdevolle kracht aan. Ervaring van volheid doe je op: een vervuld leven leiden.
Zinvol leven is als je handelen in de wereld samen gaat met de ervaring van zinvolheid. Het leven heeft zin als je er zin in hebt.
Wees naakt zonder angst. Er is niets meer om voor te vrezen, niets meer om van verlost te worden. Je bent goed zoals je bent. Laat alle illusie’s (over je zelf) los: de besnijdenis van de geest.
Laat de beelden, de gedachten, de herinneringen los, dat verduistert je licht en luister naar je hart wat het werkelijk leven is. Wordt een kind om het koninkrijk te kennen.
Verantwoordelijkheid voor de heelheid van de schepping ligt geheel bij de mens zelf, bij iedereen die leeft. Kwaliteit die aan ons eigen leven wordt gegeven, is tegelijkertijd de kwaliteit die aan het leven als geheel wordt gegeven. Je bent je eigen kwaliteit.
Als je een ander mens wordt, verandert daarmee ook de schepping. Wie zichzelf heelt, heelt ook de schepping, hier en nu.
Wie de eenheid in zich zelf herstelt, is voor zichzelf de openbaring van de Bron, daardoor een met het Ene en kent daardoor ook het Ene, het Al.
In zichzelf ervaart de mens de beweging (persoonlijkheid in de tijd) en rust (transpersoonlijkheid, Christus natuur).
Innerlijke waarnemer, Christus natuur, aanschouwer die oordeelloos ziet vanuit vrijheid, vertrouwen, zijn en goedheid. Bewustzijn van waarnemer is onthecht, leeg, arm van geest, een spiegel die weerkaatst zonder zelf weerkaatste werkelijk te zijn. Deze 4 grondbeginselen ervaren leidt tot een worden met de Bron.
Vrijheid is het wezen van het toeschouwend bewustzijn.
Vertrouwen als kenmerk is de innerlijke gesteldheid van een rustige en onwankelbare zekerheid (angstloosheid, vrij van elke gemoedbeweging).
Zijn is ervaring van puur en kristalhelder zijn als lopend over water: grond onder je voeten is stromend, scheppend, stroom van zijn.
Goedheid of Zaligheid als kenmerk van onthechtheid van waargenomene door waarnemer. Dat maakt strijdloos en geeft onvoorwaardelijke overgave aan werkelijkheid in het hier-en-nu.
Onthechtheid van innerlijke waarnemer toont de pijn en vreugde van je medeschepselen als je eigen pijn en vreugde ervaren, zonder dat het je bedreigt of begeerte opwekt. Dit is Liefde.
Overgave is onvoorwaardelijk. Werkelijkheid volovergave omarmen, is Liefde, Vreugde en lijden omarmen. Diepte van de werkelijkheid.
Overgave betekent ook loslaten van opgelegd oordeel. Ga niet in verhalen van anderen mee.
Wie een is zal vol zijn van licht, echter wie verdeeld is, zal vol zijn van duisternissen.
Zoek je innerlijke plaats van rust en geef je daaraan over. Daar sterft je valse zelf en wordt je een levende, een waar mens. Plaats van rust is het graf van het valse zelf. Daarna is er de opstanding uit de spirituele dood.
Aanwezig zijn is oordeelloos Zijn. Het Zijn deelt zich in een ander voort. Het God-stuk, het Zijn is nauwkeurig, helder, zuiverend, niet-onderscheidend. Het wordt in de ander gepland en weet wat het moet doen. Het heeft effect op het leven van de ander. De ander beweegt met je mee en heeft weer invloed op je. Je beïnvloed de mensen dus niet, je Zijn heeft effect op de ander, op je omgeving. Zo leef je in de ander door naast je eigen leven. Het leven van de ander leef je letterlijk mee buiten ruimte-tijd. Je bent de enige die het begrijpt, want de oorsprong ligt en blijft bij je zelf: het begin en einde is een.
Het groter verband van mensen keert naar je terug en werkt door je heen: goed schiks, kwaad schiks. Dit kan verwarring brengen in je systeem (het huis waarin God in je woont), je ontregelen, je vergiftigen en weerstand bieden in je systeem.