De brug, de connectie tussen denken en voelen in harmonie met het fysieke lichamelijke. Bij harmonie is de Verbinding. De mogelijkheid is aanwezig tot zuivere intuïtie met het Hogere Zelf, met God, Albron, met de gids (en) doordat de energie dan stroomt. De mens wordt dan door die energie gedragen en geleid.
Antaskarana is een spiegel van het allerhoogste in de stof, doch een volmaakte spiegel van een volmaakt wezen. De mens is volmaakt. Echter doordat de mens met zijn mensbeeld zichzelf uit evenwicht brengt, wordt de manifestatie van de mens onvolmaakt.
De mens wordt volmaakt als de mens op alle niveaus streeft naar evenwicht en harmonie, in alles in zich zelf met haar omgeving, dan zal de mens wederom volmaakt zijn met alle mogelijkheden hebben passend bij de tijdsperiode waarin de mens zich bevindt.
Antaskarana is de regenboog-brug tussen persoonlijkheid en de Geestelijke Triade. Eigenlijk is het een deur, een kloof, een scheiding vanuit het brandpunt van bewustzijn tussen het hogere abstracte denkvermogen en het lagere concrete denkvermogen.
Degene die bij de kloof water ziet een brug moeten bouwen en zal doorgroeien.
Degene die bij de kloof marmer ziet manifesteert als volledig wezen.
Deze symbolische uitbeelding maakt plaats voor de realiteit in het brandpunt van bewustzijn.
De brug bouwen is in werkelijkheid de beraamde en bewuste poging om de gerichte gedachte van de Geestelijke mens naar het lagere mentale gebied te brengen, naar die gebieden van bewustzijn die gevoeld kunnen worden, echter waar (nog) geen contact mee wordt gemaakt. De mens is vrij om de keuze te maken om vanuit de Geestelijke mens, hetgeen dat Verheven is, de Geestelijke Triade, bewust gericht af te dalen naar datgene, waar geen contact mee wordt gemaakt, datgene dat roept om verheven te worden. Het Verhevene en datgeen dat verheven wenst te worden zijn samen één: de mens.
De mens die dat punt heeft bereikt zal als een discipel door de wereld wenden. Deze Verlichte Ziel van de discipel gebruikt totaliteit van het bewustzijn die weloverwogen steeds gevoeliger maakt voor de geconcentreerde activiteit van de wereld van de hogere Geestelijke werkelijkheden. Discipel gaat de Hogere Weg van Evolutie doordat de gerichte stroom van bewuste gedachten naar de aangevoelde en theoretisch erkende wereld van Meesters, Geestelijke Triade en uiteindelijk van de Shamballa. Deze eerste scheppingsdaad van de Ziel doordrenkte persoonlijkheid als een eenheid is veel eenvoudiger, dan die in verband met de persoonlijkheid in de 3 werelden (mentale, emotionele, stoffelijke) van menselijke evolutie. Opgemerkt wordt dat echter de mens met haar ogen gericht op het fysieke, emotionele, astrale en/of mentale, zal dat anders ervaren.
Stof van het denkvermogen (het concreet denkvermogen), het abstract denkvermogen en de intuïtie (van pure rede) moet zich in het bewustzijn van de aspirant verenigen, dan is er de brug, de Antaskarana, gebouwd die verbinding vormt tussen de Geestelijke Triade, het Oorzakelijk lichaam en de persoonlijkheid.
Als dit gebeurt dan heeft het Oorzakelijk lichaam haar taak volbracht en hoeft de vormzijde van het bestaan niet meer worden gebruikt als middel voor ervaring. De mens treedt dan in het Bewustzijn van de Monade, de Ene binnen. Oorzakelijk lichaam valt uiteen, de persoonlijkheid verdwijnt en er komt een einde aan de Grote Illusie.
Het is Voleindiging van het Grote Werk. De Zoon van God is thuis bij Zijn Vader. Van daaruit kan Hij voor het werk zijn lichaam van uitdrukking bouwen en vormen, en kan met en door energie werken zoals het Plan voorschrijft. Het Plan wordt door de Monade, de Hiërarchieën doorgegeven aan de Mensheid met daarin de individuele mens.
Dit is een sleutel tot manifestatie van het Plan via de intuïtieve mens en wordt de tijdelijke brug, de Antaskarana in de mens uiteindelijk een brug van manifestatie van het Plan naar een Nieuwe Aarde.