Een mens is wie hij of zij al is. Echter door jeugd, ervaringen en andere (oor)zaken, is een zelf-beeld met visie gevormd die is vervormd en soms zelfs misvormd waardoor het Zelve (deels) buitenspel wordt en is gezet. Mens als evenbeeld God, is uitgesloten, buitenspel gezet. Liever God vermoorden, dan zich zelf werken, te realiseren om te worden wie men in essentie al is.
Vanuit dit zelf-beeld met visie wordt de wereld gezien en naar gehandeld. De mens in kwestie loopt vast of wordt zelfs ziek.
Alleen de denkgeest, met name het lagere denken gevoed door begeerte gericht op de materie, kan ziek zijn en kan worden genezen. Alleen de denkgeest heeft genezing nodig. De denkgeest veruiterlijkt energetisch via het lichaam.
Mens-wording is niets meer dan worden wie je eigenlijk al was en bent. Het is doorzien van illusies die als blokkades, patronen, waansystemen in de denkgeest zijn gevormd en het zelf beperken of zelfs uitsluiten. Bereidheid om kritisch naar zich zelf te kijken en werkelijkheid van illusies te doorzien maakt de mens vrij en kan zich zelf zijn.
Echter dit lijkt niet het geval te zijn, want de verschijningsvorm van deze wereld lijken alleszins werkelijk, echter het is niets meer dan een projectie van het eigen zelf-beeld met visie aangevuld met een brei van zelf gemaakte rationele en/of emotionele (be)vindingen en zelf gemaakte gevolgtrekkingen. Al deze illusies, begoochelingen en Maya, de vereenzelviging met materie, kunnen zorgen voor roes, rook, ruis, mist, dauw en gedoe.
Mijn handreiking is het trachten de mens te ontsluiten tot zich Zelf. Vanuit verbinding in het Heilige moment wordt de mens geholpen hun werkelijkheid in twijfel te gaan trekken.
Openen van de denkgeest is altijd een verandering in het waarnemen van interpersoonlijke relaties die hem daartoe in staat stelt. Mijn handreiking kan dit proces versnellen.
Het is hulp bij mens-wording om zijn denken van de cliënt over de realiteit van illusies te veranderen. Het is belemmeringen over de waarheid weg te nemen. Het beoogt de cliënt te helpen bij vastgeroeste waansystemen op te geven en hem te laten beginnen de valse oorzaak-en-gevolgrelaties waarop dat berust te heroverwegen. Ieder kan opnieuw de oorzaken opnieuw overdenken en die de juiste waarde leren verlenen.
God heeft ieder een Leraar gegeven wiens Wijsheid en hulp kan leveren. Als mens die een hulpvraag beantwoord, wordt met de cliënt een Heilige verbinding gemaakt waarbinnen de Heilige Geest wordt uitgenodigd binnen te treden en daaraan Zijn eigen groots geschenk van Vreugde te geven. Dit geeft herziende visie en inzicht.
Elke ziekte is een mentale ziekte: het is een oordeel over Gods Zoon, en oordelen is een mentale activiteit. Elk oordeel is een beslissing tegen de schepping, schepper God en zich zelf. Het is de beslissing om het universum waar te nemen zoals jij dat zou hebben geschapen. Een zelf gecreëerde realiteit wat gebaseerd is op illusies.
Wat kan ziekte anders zijn dan een uitdrukking van leed en schuld? Als Gods Zoon schuldig wordt gezien, wordt ziekte onvermijdelijk. Wat wordt gevraagd, heeft zichzelf veroordeeld tot het zoeken van remedies die niet kunnen helpen, daar het geloof is gesteld in ziekte en niet in verlossing. Alle uiterlijkheden zijn schaduw van een reeds genomen beslissing. Ziekte kan slechts de schaduw van schuld zijn. Verander dus de beslissing waardoor de schaduw volgt. Elke beslissing is vervorming van zich zelf en vervormde werkelijkheid.
Iedereen is gelijk en gelijkwaardig. En ieder is een broeder waarin via een broeder zich zelf wordt gezien. In het Heilige moment worden beiden genezen en vergeven als een broeder verdedigingsloos en vrij van oordelen is. Op het moment van geen oordeel, komt genezing, dan spreekt God door deze broeder via de Heilige Geest. Er is geen gradatie qua ziekte en geen rangorde qua moeilijkheid voor genezing. Een mens die een hulpvraag beantwoord en de cliënt zijn gelijk en gelijkwaardig. Elke ziekte verwijst naar het niet vergeven van zich zelf. Eén inzicht hoeft maar worden getoond en geleefd aan de cliënt : het vergeven van de illusie om zich zelf niet te vergeven.
Vergeven geneest en maakt de Verzoening in het Heilige moment van beide broeders, dus van zowel cliënt als mens die een hulpvraag beantwoord.