Schuld is zuiver een zaak van persoonlijke Zonde en wetende, opzettelijke rebellie tegen de Wil van de Vader en het bestuur van zijn Zonen.
Schuldgevoel is het zich niet bewust zijn van Zonde. Schuldgevoel komt voort uit het onderbreken van de Geestelijke Gemeenschap door verstoring in de Verbinding en vaak uit een verlaging van de morele idealen die men denkt te hebben.
Alleen het bewust worden van en het besef krijgen dat de hoogste morele idealen die men heeft niet noodzakelijkerwijs synoniem zijn met de Wil van God, kan de mens uit zulk een lastige situatie verlost worden. Dat besef, dat inzicht, verlost en vergeeft de mens in zijn Zonde en lost het schuldgevoel op.
De mens kan niet verwachten naar zijn hoogste idealen te kunnen leven, echter hij kan wel trouw blijven aan zijn doelstelling om God te vinden en meer en meer te worden zoals Hij is. Met Getrouwheid vervolgt de mens zijn levensweg van Zelfverwerkelijking.
Het verlangen naar het vinden van God is en blijft de doelstelling van de mens, zoals God een even groot verlangen heeft naar het vinden van de mens om uiteindelijk in de mens als Zoon van God geboren te worden.
Het verlangen en het gemis van de mens naar God en het verlangen en het gemis van God naar de mens is even groot. Daarom vergeet en vergeeft God en een mens hoeft daarom zich niet schuldig te voelen.
Door dit te zien en op te lossen maakt de mens een stap naar God, zodat God ook een stap naar de mens zet.