Inhoud pagina
“Dood, afstand en tijd zijn niets. Niets anders dan onmogelijkheden nodig voor blinden van het hart door het ontwijken van het huidige moment door gedachten.
Dat ieder moment van je leven als pure energie wordt, opdat je aanwezigheid een wordt met de Christus energie, en haar zal manifesteren aan gene zijde van ruimte, tijdperken en werelden.” Dit is de perceptie van de unieke Essentie, want alles bevindt zich aan gene zijde van de dualiteit van bewustzijn en woorden.
Leef en laat leven. Voel en laat voelen. Denk en leer denken. Herhaal niet wat anderen dachten. Vertel je eigen verhaal dat uit je diepste wezen komt. Daar is het waar je het licht zal zien, want daar verblijft de Vader, de Kracht en daar is het ook dat je zelf, sedert altijd gewoond heeft. De gedachte is de essentie van het licht. Dat je dus zal leren kennen.
Wees ongelimiteerd in hart en geest, zowel als in woord, want je taal zal worden begrenst.
Dus ‘afstand nemen van negatieve dingen‘ is niets meer dan het creëren van een illusie en daarmee het leven sluieren. Uiteindelijk zal het leven toch openbaren.
Als attendering :
(door)leef aandachtig hetgeen zich aandient, nu, altijd, onvoorwaardelijk.
Dood bestaat alleen voor materie-gerichte mensen.
De mens is een wezen die gebruik maakt van materie.
Het is anders om.
Dat is het eeuwige leven onthecht van materie.
Naast tijd, afstand, is de dood niets meer dan een gedachte.
Daarachter ligt het eeuwige.
De wetenschap houdt een onzin verhaal voor.
Fijn je zelf zijn met eigen waarheidsvinding.
Bovenstaande is terug te vinden in de Pentateuch (eerste 5 delen van Oude Testament):
Mens die zich koning, vader van de tijd wilde maken, omdat hij de wereld tot zijn vrouw (= aarde, 7de dag, 7de fase) wilde maken, nadat hij de Vader had verdrongen, probeert hij zich te verhullen met een vijge blad.
Vijg is de 4de vrucht en hiermee herinnert de mens ruimte-tijd en sluit zich af voor de Vader en richt alleen op de Moeder, op de Aarde, op de materie.
De mens eet van de Boom van Goed en Kwaad (welke staat in het Paradijs). De Mens lijdt en roept de verwoesting op hem af door het vijgenblad.
Brood en vrouw staan symbool voor de kracht der ontwikkeling welke voor God is gereserveerd en die de mens niet tot zich mag nemen wil hij niet de zin van zijn bestaan te gronde richten.
Brood hangt direct aan Boom des Levens. Brood eten, dus eten van Boom van Goed en Kwaad leidt tot lijden op de weg door dualiteit, tegenstellingen, vergankelijke, pijn en angst. Het pad loopt dood, waarna de zin openbaart en ruimte komt voor het onvergankelijke te ontvangen.
Wie in beelden, vormen en tijdsgebeurtenissen niets anders ziet, dan iets dat behoort tot de ontwikkeling en niet het wezenlijke ziet, die zal in deze tweewereld, aardse wereld niets begrijpen, want die heeft Josef verkocht aan Egypte (gematerialiseerde wereld van orde, structuur en bezit).
Het is zaak om Josef te herkennen : de lichamelijke handeling staat in directe verbinding met God en voert de mens naar God of van hem weg.
Handelen, dus naar de Oorsprong brengen onder voorwaarde uiteraard dat het lichaam met zintuiglijke waarneming zich niet verbonden heeft met de ontwikkelingkrachten (afwijzen vorm, vrouw, brood), echter toegankelijk is voor de Vader, de weg terug naar het Paradijs.