Crisissen zijn er om aan het Licht der schepping ruimte te geven. Zelfs ook als de crisis leidt tot de fysieke dood. Crisissen en chaos zijn voorwaarden voor het nieuwe licht, de geboorte van de Vrucht.
Crisissen leiden tot bewustwording van het brandpunt, het diepste punt in het Zelve waar bewust de keuze kan worden gemaakt tussen Leven, Licht en Liefde, versus de dood, het overleven, het verloren gaan in de rationele emotionele waanwereld verblind door illusies, in emotioneel geaard door begoocheling en in het doolhof van de oppervlakkige stoffelijke wereld. Begripvol waardig blijven aan Zich Zelf leidt tot de juiste keuze voor Leven en vanuit die intentie dat leven. Hieruit zullen nieuwe crisissen ontstaan wat alleen krachtiger maakt. Elke keuze in een crisis maakt spanning dat verder opbouwt. Het Geestes Oog, het derde oog, zal groeien en nieuwe keuzes zullen leiden tot nog meer spanning. Uiteindelijk zal door inzicht met herziende visie worden gericht waardoor de opgebouwde energie volgt: de Vrucht ontstaat en de gevolgen zullen zichtbaar worden.
Steeds weer komt de schepping, het wezenlijke, ‘het gezonde’, te voorschijn uit de gemanifesteerde balans zoekende onbalans, ‘het zieke’. Dit verschijnsel komt vaak voor op het biologische gebied daar het zich kan veruiterlijken in de zichtbare tastbare vorm. De achterliggende gebieden zijn onzichtbaar voor het oog, echter niet voor het ontwikkelde etherisch oog (het derde Oog). Het biologische verschijnende is een beantwoording van het verborgene, evenals het geheime een beantwoording is aan het verschijnende.
Schaam je niet voor een grote crisis. Ook maakt de maatschappij er een probleem van. Geboorteweëen gaan altijd vooraf aan de geboorte van de vrucht, het kind. Geboorteweëen van de verlossing zijn de hevigste, eigenlijk onverdraagbaar. Verlossing is bevrijding van iedere dwang, van iedere beperking, van iedere onkunde. Verlossing lost de Grote Illusie op en maakt vrij.
Een grote crisis gaat aan een belangrijke geboorte vooraf. Het uit zich als lichaamlijk op het biologisch gebied als beantwoording op het Geestelijke, het onzichtbaar gebeuren of uit zich als een Geestelijke crisis overeenkomend met het lichaamlijk biologische gebeuren. Het scheiden van deze werkelijkheden maakt verwarring met als gevolg dat in twee werelden wordt overleefd.
In onbalans-zijn, ziek-zijn is een normale gebeurtenis in de zin van de totale mens. Ziek-zijn is uitademen opdat ruimte ontstaat voor het inademen. Een crisis is bereidheid tot ontvangen. Ook als men zich totaal verlaten weet, is er dan toch nu alleen maar plaats voor iets nieuws: een groot nieuw begin kan ontstaan.
Het lichaam is door God gemaakt om God in het uiterste van Gods schepping te drukken om in dit uiterste: God eerst te herkennen, God te zien in ieder gebeuren en te weten dat in iedere handeling deze band met de Oorsprong, met God bestaat.
Elke crisis is de keuze tussen Leven en de dood. Vanuit Aanwezigheid keuze(s) maken tijdens een crisis maakt spanning. De gevolgen van de keuze(s) bepaalt de omvang en grootte van de spanning en energie opbouw. En dat is nodig voor het richten van het derde oog om tot inzicht met herziende visie te komen. Dit vormt de gedachte richting en de opgebouwde energie uit de spanning zal volgen door deze gerichtheid. Zo ontstaat uiteindelijk de Vrucht dat wezenlijke grondslag heeft en zal veruiterlijken, tot expressie komen en tonen.