Crisissen zijn er om aan het licht der schepping ruimte te geven. Ook als de crisis leidt tot fysieke dood. Crisis en chaos zijn voorwaarden voor het nieuwe licht, de geboorte van de vrucht.
Crisissen leidt tot bewustwording van het brandpunt, het diepste punt in het Zelve waar de keuze kan worden gemaakt tussen Leven, Licht en Liefde, en de dood, het overleven, het verloren gaan in de rationele emotionele waanwereld verblind door illusies, emotioneel geaard door begoocheling en in het doolhof van de oppervlakkige stoffelijke wereld. Begripvol waardig blijven leidt tot de juiste keuze voor Leven en vanuit die intentie dat leven. Hieruit zullen nieuwe crisissen ontstaan wat alleen krachtiger maakt. Elke keuze in een crisis maakt spanning dat verder opbouwt. Het Geestes Oog, het derde oog, zal groeien en nieuwe keuzes zullen leiden tot nog meer spanning. Uiteindelijk zal door inzicht met herziende visie worden gericht waardoor de opgebouwde energie volgt: de Vrucht ontstaat en de gevolgen zullen zichtbaar worden.
Steeds weer komt de schepping, het gezonde, te voorschijn uit het zieke. Dit verschijnsel komt vaak voor op het biologische gebied (daar de overige achterliggende gebieden onzichtbaar zijn). Het biologische verschijnende is toch immers een beantwoording van het verborgene, evenals het geheime een beantwoording is aan het verschijnende.
Schaam niet voor een grote crisis. Ook maakt de maatschappij er een probleem van. Geboorteweëen gaan vooraf aan de geboorte van de vrucht, het kind. Geboorteweëen van de verlossing zijn de hevigste, eigenlijk onverdraagbaar. Verlossing is bevrijding van iedere dwang, van iedere beperking, van iedere onkunde.
Een grote crisis gaat aan een belangrijke geboorte vooraf. Het uit zich als lichaamlijk als beantwoording op Geestelijk, onzichtbaar gebeuren of uit zich als een Geestelijke crisis overeenkomend met lichaamlijk gebeuren. Het scheiden van deze werkelijkheden maakt verwarring.
Ziek-zijn is een normale gebeurtenis in de zin van de totale mens. Ziek-zijn is uitademen opdat ruimte ontstaat voor het inademen. Een crisis is bereidheid tot ontvangen. Ook als men zich totaal verlaten weet, is er dan toch nu alleen maar plaats voor iets nieuws: een groot nieuw begin kan ontstaan.
Het lichaam is door God gemaakt om God in uiterste van Gods schepping te drukken om in dit uiterste God te herkennen, te zien in ieder gebeuren, in iedere handeling deze band bent de Oorsprong bestaat.
Elke crisis is de keuze tussen Leven en de dood. Vanuit Aanwezigheid keuze(s) maken tijdens crisis maakt spanning. De gevolgen van de keuze(s) bepaalt de omvang en grootte van de spanning en energie opbouw. En dat is nodig voor het richten van het derde oog om tot inzicht met herziende visie te komen. Dit vormt de gedachte richting en de opgebouwde energie uit de spanning zal volgen door de gerichtheid. Zo ontstaat de Vrucht dat uiteindelijk wezenlijke grondslag heeft en zal veruiterlijken.