Religie is de bewuste ervaring van Goddelijkheid in het bewustzijn van een moreel wezen van evolutionaire oorsprong. Religie vertegenwoordigt ware ervaring met Eeuwige Realiteiten binnen de ruimte en bepaald in de tijd, de Verwezenlijking van Geestelijke vervulling terwijl de mens nog in het vlees, sterfelijk en vergankelijk is.
Door de machtige en ontzagwekkende kracht van valse vrees heeft de primitieve religie de bodem van het menselijk verstand gereedgemaakt voor de schenking van een betrouwbare Geestelijke kracht van bovennatuurlijke oorsprong, de Gedachtenrichter. Sindsdien hebben de Goddelijke Richters zich altijd ingespannen om de vrees voor God om te vormen tot Liefde voor God. De evolutie van de Mensheid mag dan langzaam gaan, echter het is feilloos doeltreffend.
De progressie van de religieuze groei leidt van stagnatie via conflict tot coördinatie, van onzekerheid tot onwankelbaar geloof, van verwarring van het Kosmische bewustzijn tot unificatie der persoonlijkheid, van het tijdelijke doel tot het Eeuwige, van de knechting door angst en vrees tot de vrijheid van het Goddelijk Zoonschap.
Houdt steeds het volgende in gedachten: Ware Religie is het kennen van God als Dat wat groter is dan jij als je Vader en ken de mens als je Broeder. Religie is niet een slaafs geloof in bedreigingen met straf of in magische beloften van verborgen beloningen in de toekomst.
Ware Religie is de onmisbare bron van de hogere energie welke de mens aanzet tot een hogere civilisatie die is gebaseerd op Menselijke Broederschap.
Ware Religie is een oprechte toewijding aan een Realiteit die de religieuze mens van allerhoogste waarde acht voor zich Zelf en voor de hele Mensheid.
Ieder religieus geloof dat de kracht heeft om de gelovige te vergeestelijken, zal zeker een krachtige weerslag hebben in het sociale leven van zulk een religieuze sterfelijk mens. Religieuze ervaring brengt immer de ‘Vruchten van de Geest’ voort in het dagelijks leven van de mens die door de Geest Zich laat leiden. Dit geloofsvertrouwen kan alleen opkomen in het hart van de individuele religieuze mens in het vlees. Het geloofsvertrouwen wordt de verbinding tussen het morele bewustzijn en de Geestelijke opvatting van Onvergankelijke Werkelijkheid. Religie wordt de weg waarlangs de mens kan ontkomen aan de materiële beperkingen van de tijdelijke, natuurlijke vergankelijke wereld, en tot de Verheven Onvergankelijke Werkelijkheden van de Eeuwige, Geestelijke wereld kan geraken, door en volgens de techniek van het Heil, de voortgaande morontia-transformatie.
Gewoonten die religieuze groei begunstigen, zijn onder meer: een ontwikkelde gevoeligheid voor Geestelijke Waarden, het herkennen van religieus leven bij anderen, het bespiegelend denken over Kosmische betekenissen, het eerbiedig oplossen van problemen, het delen van het Geestelijk leven met de medemens, het vermijden van Zelfzucht, de weigering om misbruik te maken van de Goddelijke genade, leven als in de tegenwoordigheid Gods.
Dat geloof alleen te maken heeft met het vatten van ideale waarden, wordt aangetoond door de definitie onder andere in het Nieuwe Testament waarin gezegd wordt dat geloof de substantie is der dingen die men hoopt en het bewijs van zaken die men niet ziet.
Alleen wanneer de mens de weg gaat via het proef Pad naar het Pad van Geestelijke ontwikkeling en groei, dan gaat de mens de morontiale weg die tot Geestelijk inzicht voert, kunnen de boeien ooit breken die inherent zijn aan zijn staat van sterveling in het universum. Geloof en religie geven richting aan deze weg.
Het wezenlijke tweevoudige begrip van de religie: het bestaan van de Universele Vader van alle schepselen in het universum, en het feit van de opgaande ervaring in het universum van deze zelfde schepselen terwijl zij de Eeuwige Vader trachten te bereiken, die hun heeft opgedragen volmaakt te zijn evenals Hijzelf volmaakt is.
Religie kan opstijgen tot dat niveau van ervaring waar ze een verlichte, wijze techniek wordt om Geestelijk te reageren op het universum. Zo’n meer verheven religie kan op drie niveaus van de menselijke persoonlijkheid functioneren: op het verstandelijke niveau, het morontiale en het Geestelijke. Met andere woorden : op het bewustzijn, in de evoluerende Ziel, en tezamen met de inwonende Geest.
Religie creëert voor het menselijk bewustzijn een vergeestelijkte bewustheid van de Goddelijke Realiteit, gegrond op, en door geloof ontleend aan, voorafgaande opvattingen van morele waarden, en gecoördineerd met daarop gesuperponeerde voorstellingen van Geestelijke Waarden. Religie wordt daardoor een criticus van de aangelegenheden van de sterfelijke mens, een vorm van verheerlijkt moreel vertrouwen op en in de werkelijkheid, de hogere werkelijkheden in de tijd en de bestendiger werkelijkheden van de Eeuwigheid.
De ervaring van een dynamisch religieus leven transformeert een middelmatig mens in een persoonlijkheid met de kracht van idealen. Geloof en religie draagt bij tot de vooruitgang van allen, doordat zij de vooruitgang van de individuele mens bevordert, en de vooruitgang van ieder neemt toe door wat allen tezamen bereiken. Geestelijke groei wordt onderling gestimuleerd door nauwe omgang met andere religieuze mensen. Liefde levert de voedingsbodem voor religieuze groei : een objectieve aantrekking in plaats van subjectieve voldoening. Religie adelt de gewone eentonigheid van het dagelijks leven.
Energie en bewustzijn (3de Straal energieën) voeren terug naar het Paradijs en de Godheid. Echter noch de energie, noch het bewustzijn waarmee de mens is begiftigd, komen rechtstreeks uit deze Paradijs-Godheid voort. Slechts in de Geestelijke zin is de mens een Kind van God. Dit klopt daar de mens in zijn huidige staat slechts in Geestelijke zin wordt begiftigd door, en inwoning geniet van de Paradijs-Vader: de Gedachtenrichter. De Gedachtenrichter is de Goddelijke ouder van je Werkelijke Zelf, je Zelfheid, je hogere, vorderende Zelf, je betere morontiale en toekomstig Geestelijke Zelf. De Mensheid kan nimmer Goddelijkheid ontdekken, behalve langs de weg der religieuze ervaring en door het uitoefenen van waar geloofsvertrouwen in lijn met de Ware Waarden.
Het in geloofsvertrouwen aanvaarden van de Waarheid van God stelt de mens in staat te ontkomen aan de enge begrenzingen van zijn materiële beperkingen en schenkt hem een redelijke hoop dat hij een vrijgeleide zal verwerven vanuit het materiële gebied, waar de dood is, naar het Geestelijke gebied waar Eeuwig Leven is. De mens in het vergankelijk zal moeten sterven in het lagere concrete en emotionele denken via een bijzondere crisis om in het Onvergankelijke te gaan Leven. Zo sterft de vergankelijke mens en komt in het Onvergankelijk om te gaan Leven in de vergankelijke wereld van overleving.
De weg gaan van innerlijk ervaren en laten leiden door de Vader zodat het Benodigde op de levensweg komt wat leidt tot Liefde, Licht, herziende visie en inzicht, geleefd Weten, maakt dat de mens zijn eigen religie gaat leven en leeft. Ware Religie is een oprechte toewijding aan een Realiteit die de religieuze mens van allerhoogste waarde acht voor zichzelf en voor de hele Mensheid.
Religieuze ervaring brengt immer de ‘Vruchten van de Geest’ voort in het dagelijks leven van de mens die door de Geest geleid wordt. Dat leven maakt dat deze mens eigen religie leeft in lijn met de Ware Religie gestaafd naar Goddelijke maatstaven Goedheid, Waarheid en Schoonheid.