Je zelf delen betekent automatisch naar een acceptatie en een overgave te komen van het Zijn en verder te vertrouwen op de energie. Niet denken. In een openheid gaan staan, terwijl je grenzen trekt waar dat moet. Je zelf delen is niet van de mensen maar van God.
Het is de energie van God die geen onderscheid maakt en uitbreidend is. Ontmoet je een of meerdere mensen, dan deel je zelf automatisch met deze mensen. Je gaat de verbinding aan en gaat dan zuiveren. De mensen kom je niet voor niets tegen. Dat vertelt je wat en mag worden gezuiverd.
Als de verbinding zuiver is, ben je daarin volledig vrij. Er is niets om te resoneren om te zuiveren.
“Ik heb geen mening in datgeen wat mij verbindt met de ander, jij, of een ander of creatie. Het gebeurt, maar verder heb ik er niets over te zeggen. Het zegt mij niets en het doet mij niets. Ik herken er ook niet veel bij. Meestal raakt het de essentie niet en beweegt het eerder van mij weg. Ik ben er mee gestopt om er iets van te vinden. Ik hoef er niets mee.“
Er iets van vinden of er iets bij hopen, een verwachting hebben hoort niet bij het Zijn.
Je zelf delen is het Zijn wordt doorgegeven en dit heeft een soort chemisch effect bij degene aan wie het wordt doorgegeven. Van daaruit ontstaat er iets, wat je niet meer in de hand hebt of in de hand moet hebben. Het Zijn heeft effect, echter beïnvloedt niet. Het zuivert zich zelf weer uit. De mens moet er zelf iets mee doen.
Wanneer je beïnvloed, wil je er nog zeggenschap of macht over hebben. Het gaat er juist om dat het Zijn het Zijn blijft en dat er gebeurt wat er gebeuren moet.
Je mag je er niet te veel mee bemoeien, want het ligt buiten je macht. Het enige wat je kunt leren is dat je het gaat verduren.
De kracht van God zit hem dan ook heel erg in het incasseren en verduren, in plaats van het doen en beïnvloeden.
Openstellen maakt dat het Goddelijke wordt uitgesloten.
Openstellen is vorm van zelf veroordeling.
Overgave maakt dat het Goddelijke grondslag wordt om het zelf te dragen.
Iedereen heeft deze gave tot overgave.